Demir çelik mafyası: Her şey yeniden bir cinayetle başladı

Geçen hafta yapılan ‘Demir Yumruk’ operasyonunda ortalarında Erol Evcil’in de bulunduğu 5 kişi tutuklandı. Operasyonda 14’ü fabrika 95 işyeri basıldı, yüzlerce araç ve gayrimenkule el koyuldu. Birinci 500’e girmiş 3 fabrikanın çetelere geçtiği, 25 milyar liralık kamu ziyanının olduğu, 3 farklı cürüm örgütünün yönetici ve üyesinin gözaltına alındığı açıklandı.

BirGün gazetesi muharriri Bahadır Özgür, bugünkü ‘Evcil’in ilmek ilmek ördüğü tezgâh’ başlıklı yazısında demir çelikteki mafyalaşmayı anlattı.

“Her şey tekrar bir cinayetle başladı. 2009’da Gaziemir’de ormanda insan kemikleri bulundu. Öldürülen kişi, kamu bankasına borcundan ötürü el konulan Ege Metal’i 2002’de satın almış, Aliağa’da konseyi Kelamdan Demirçelik’in sahibi Sezai Rahmi Özden’di. Kısa müddette her iki fabrikasını da Evcil’e kaptırdı.

Özden 2004’te bir sabah eşini aramış, yurtdışına çıkacağını, bir süre görüşemeyeceklerini söylemişti. 5 yıl boyunca Zehra Özden polise gidip gelmiş, nihayetinde 2009’da periyodun Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’a mektup yazıp yardım istemişti. Evcil’i işaret ediyordu. Mektuptan sonra kemiklerine ulaşıldı. Halbuki devlet daha kaybolduğu gün ne olup bittiğinin farkındaydı.

2005’te Bursa Cumhuriyet Savcılığı, Evcil’e yönelik “Bozuk Para” isimli bir kara para soruşturması başlatıyor; 2006’da da bu kapsamda Emniyet Genel Müdürlüğü KOM Daire Başkanlığı “Gökyüzü” isimli bir operasyon yapıyordu.

İşte o operasyonun temelini oluşturan “gizli” ibareli bir istihbarat raporu, bir yıl evvel, 2004’te İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi’ne sunulmuştu. Raporu hazırlayan kişi periyodun KOM Daire Lideri Hanefi Avcı’ydı.

Raporda Evcil ve Alaattin Çakıcı’nın yeni bir cürüm örgütü oluşturduklarından, korkutma ve yıldırmayla fabrikaları ele geçirmeye başladıklarından bahsediliyordu. Birinci avları Ege Metal’di. Para hareketleri incelenmiş, telefon konuşmaları kaydedilmişti. Hatta Özden’in “muhtemelen öldürüldüğü” söyleniyordu. Bir telefon dinlemesine, kredi almak için iki kamu bankasının üst seviye yöneticileriyle Evcil’in görüşmesi bile takılmıştı.

ABDÜLLATİF ŞENER’LE GÖRÜŞMÜŞTÜ

Bu kadar mı? Elbette hayır. Devletin istihbaratı Evcil’in devamındaki işlerini de biliyordu. Gerçekten geçen haftaki operasyonun merkezinde yer alan Sivas Demir Çelik’in Evcil’e geçme öyküsü de detaylarıyla anlatılıyordu raporda. Özelleştirme sonucunda bir küme Sivaslı işverenin aldığı fabrikanın zorda olduğunu duyan Evcil’in 2004 yılının Ağustos ayında, az sonra dava evrakını inceleyeceğimiz öbür bir fabrikaya çökme hadisesinde suçlanan Avukat Aydoğan Semizer’i, Sivas’a gönderdiğine işaret ediliyordu. Raporda şu bilgiler vardı:

“TMSF’ye borcun ödenmesi için Evcil’in şirketinden 6 milyon 390 bin dolar Sivas Demir Çelik’e gönderiliyor. Şirketin eski sahibi Selahattin Rüstemoğlu’na 12 milyon dolar verilmesi kararlaştırılıyor. 1 milyon dolar elden ödeniyor. Böylelikle Sivas Demir Çelik de Evcil kumpanyasına katılıyor. Kentbank nedeniyle TMSF’nin uhdesinde bulunan teminat mektubu nedeniyle resmi satış için TMSF’yle ilgiye geçiliyor. Evcil ortacılar vasıtasıyla TMSF İdare Heyeti Üyesi Hasan İncekara ve TMSF Tahsilat Dairesi Lideri Basri Ocak’la görüşüyor. Devreye TMSF’den sorumlu Devlet Bakanı Abdüllatif Şener giriyor. Bakan, Evcil’le Ankara’da GAP Bölge Kalkındırma Yönetimi Başkanlığı’nda görüşüyor. Husus basına yansıyınca Bakan Şener, ‘Evcil’e fabrikayı söküp götürmeyin’ telkininde bulunduğunu açıklıyor. Durumu açığa çıkan Evcil, ‘Şirketle ilgim yok’ diyor. Sivas Emniyet Müdürlüğü ise Evcil’in şirkete giriş çıkışını tespit ediyor. Dinleme kayıtlarında da Evcil’in şirketin idaresini fiilen yürüttüğü kanıtlanıyor.”

Bunlara karşın Evcil’in çökme faaliyetleri engellendi mi? Tekrar hayır. 2009’da daha da büyüttü üstelik. Yeni maksadı İzmir’deki Cer Metal’di. Onun öyküsünü de hala devam eden davanın belgesinden okuyalım.

“EGE METAL’İN SAHİBİ YERİN 4 METRE ALTINDA”

90’larda Uzan Grubu’na ilişkin METAŞ’ı 2006’da TMSF’den, Tanyeri ailesine ilişkin Cer Metal satın aldı. Şirket 2008’de güç duruma fikir, aile bir kısım hisseyi elden çıkardı. Ve devreye Semizer girdi. Bundan sonrasını İzmir Cumhuriyet Savcılığı’na Zeki Tanyeri’nin yaptığı hata duyurusundan özetleyelim.

Dosyada şirketin paylarının hiçbir ödeme yapılmadan, geçersiz bir genel şurayla Semizer vasıtasıyla Evcil’e geçtiği tez ediliyor. Genel konseye Zeki Tanyeri’nin katılmadığı, imzasının bulunmadığı, payların yasal olarak devredilmediği İzmir 3’üncü Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2011’deki kararıyla katılaşıyor. Buna karşın Evcil’in silahlı adamları fabrikaya yerleşiyor. Üzerine fabrikanın işletmesi de “kirası elden ödenmek üzere” uzun müddetli tekrar Evcil’in denetimindeki EDE Demirçelik’e veriliyor. Birebir biçimde kira kontratına karşı açılan davada da tahliye kararı verilmesine karşın Evcil fabrikadan çıkarılamıyor. Fabrikadaki makinalar, hatta bakır kablolar bile eritilip satılıyor. Tanyeri 2021 yılında bir gece kaçırılıp tehdit ediliyor. Kabahat duyurusundaki tabirlere nazaran Semizer de kendisini şu sözlerle uyarıyor: “Sen kiminle uğraştığının farkında değilsin. Ege Metal’in sahibi yerin 4 metre altında, 5 yıl sonra bulundu. Sen ne vakit bulunursun biliyor musun? Evcil’in ne kadar makûs olduğunu iddia bile edemezsin.”

Bu ortada Zeki Tanyeri de tıpkı Zehra Özden üzere 2015’te Erdoğan’a mektup yazarak, “Cumhurbaşkanım beni Evcil’den kurtarın” diyordu.

Özetle Soylu’nun “ilmek ilmek ördük” dediği operasyonun konusu, AKP tarihiyle yaşıt. Şimdi 2004’te demir çelik dalı Evcil’in pençesinden kurtarılabilecekken, AKP güçlendikçe o da semirdi. Artık ‘temizlik’ diye yutturulmaya çalışılıyor.

Susurluk’un en vahim sonuçlarından birisi, yalnızca davaların kapatılması değildi. Kapatılırken ülkenin bir bellek yıkımına da uğratılmasıydı. 40 yıldır değişmeyen öykülere bakınca bu toplumsal amneziden, AKP’nin de doya doya yararlandığını görüyoruz.”

YAZININ TAMAMI